Waarom levert veranderen zoveel spanning op?

Waarom levert veranderen zoveel spanning op?

Heb je jezelf weleens afgevraagd waarom het zo lastig is om te veranderen? Of waarom de mensen om je heen niet veranderen? Het antwoord is eigenlijk vervelend simpel: ons brein houdt van de gebaande paden en vermijdt liever de onbekende wegen. Het kiest bij voorkeur de weg van de minste weerstand waar het zich heerlijk en comfortabel voelt.

Jouw comfortzone

Verandering betekent voor het brein vaak angst voor het onbekende. Het is als die koude winterochtend waarop je liever in bed blijft liggen dan de kou te trotseren. Want verandering vraagt een andere aanvliegroute en roept je op om uit je comfortzone te komen. Je kunt dit soms ook lichamelijk ervaren door een ongemakkelijk gevoel. Denk daarbij aan een brok in je keel, verhoogde hartslag of onbewust zitten tikken tijdens een vergadering. Maar soms moet je een verandering gewoon in de ogen aankijken en omarmen.

De macht der gewoonte

Naast de angst voor verandering speelt soms ook de macht der gewoonten een grote rol. Want waarom zou je veranderen als de huidige manier voor jou prima werkt? Misschien herken je die zin wel bij jezelf of je collega’s: “Hoezo, we doen het al jaren zo” of “Nee dat gaat echt niet werken, dit is de beste manier”. Maar het gevaar van de macht der gewoonte is dat het geen rekening houdt met een veranderende wereld. De kaart van “we doen het al jaren zo” is uiteindelijk de verliezende hand. Want de wereld zal blijven veranderen en dat proces brengt ook een hoop goede dingen voort! Want zonder innovatie zouden we nu nog steeds met paard en wagen naar het werk gaan. Het omarmen van verandering is de enige oplossing en niets anders.

Bang om te falen

Soms ontstaan spanningen ook doordat je bang bent om te falen. Dat is een veel voorkomend argument dat ik herleid uit de gesprekken die ik met mensen voer. Helaas vinden mensen het lastig om eerlijk te communiceren dat ze een verandering lastig vinden. Veelal bang om afgewezen te worden en drukken daarmee hun eigen omdat ze bang zijn dat ze afgewezen worden. Door niet te communiceren kom je in een fusieuese cirkel terecht waar jij niet gelukkig van wordt maar je leidinggevende ook niet.

De mening van anderen

Een ander element van bang zijn om te falen heeft te maken dat we teveel waarde hechten aan de mening en goedkeuring van anderen. Het gevolg daarvan is dat we verwijderd raken van onze eigen overtuigingen. Hoe verder je verwijderd raakt van die overtuiging hoe verder je van jezelf komt te staan. Het tegenovergestelde daarvan is dat hoe dichter jij bij jezelf blijft hoe meer je dit zult uitdragen naar de wereld om je heen.

Tot slot:

Verandering is geen bedreiging. Het vraagt alleen een andere mindset. Een mindset die verandering ziet als een kans. Een kans om je aan te passen aan de snel veranderende wereld om ons heen. Heraclius zei ooit eens: 'There is nothing permanent except change'. Dus misschien moeten we gewoon maar gaan wennen dat verandering noodzakelijk is voor een hoopvolle toekomst.

Wat ga jij anders aanpakken nu je dit weet?